Nie chce mi się nic.

Mam już swój wiek, teraz tylko kanapa, najlepiej nakryty kocem, przy szklaneczce whisky. Oczywiście przed telewizorem, bo cóż innego można by robić? Do tego jakieś paluszki, chipsy i jakaś pizza na kolację. Myślę, że jestem za stary na bieganie.

To zaczyna sprawiać, że nie chce mi się jeszcze bardziej, schody? Po co schody – no chyba że ruchome, ale i tak wolę windę.

Spacer? Przecież po to mam auto – by wszędzie dojechać.

Nagle uświadamiam sobie…

że faktycznie ciężko jest mi się schylić, ostatnio palce swoich stóp (przy wyprostowanych nogach) dotknąłem może z 10 lat temu…

Ubrania robią się za ciasne – ale to przecież normalne, starzeję się, to tyję. Przecież metabolizm już nie ten…

Ach… gdzie te czasy jak się miało 15 czy 20 lat… dawno już minęły. Teraz zaczęły się zmarszczki, siwe włosy, za niedługo to nasze dzieci będą miały te 15 czy 20 lat o ile już nie mają.

Teraz to już z górki,

równia pochyła, młodość się skończyła i trzeba to zaakceptować i powoli pakować się do grobu.

Widzisz w tym siebie?

Zadaj sobie pytanie – jak to się skończy?

I czy chcesz takiego zakończenia.

Ja nie!

Nadal masz szansę.

Nasz organizm jest zadziwiający. W ciągu 11 miesięcy odnawiamy się w 100%, każda komórka naszego ciała jest tworzona na nowo – od nas zależy, w którą stronę ta wymiana pójdzie. Ciało kierowane podświadomością reguluje czynności życiowe, odżywia te części naszego ciała, które są najczęściej używane. Jest nawet takie powiedzenie „nieużywany organ zanika”. Czy na pewno chcemy, by stało się to z naszymi stawami i mięśniami?

Powrót do żywych

Jeżeli zaczniemy uprawiać jakiś sport – możemy odzyskać drugą młodość, nasze ciało znowu może być tak sprawne jak kiedyś. To jest tylko nasza decyzja. Jeżeli porzucimy schemat, przestaniemy się nad sobą użalać – że jesteśmy starzy, tylko weźmiemy się w garść – to rzeczywistość może przerosnąć nasze najśmielsze oczekiwania.

Nasz mózg decyduje, na ile lat się czujemy. Nasze ciało jest tak sprawne – na ile będziemy je ćwiczyć.

Opis na początku tego tekstu, to moje prawdziwe odczucia sprzed 4 lat. Sprzed momentu w którym postanowiłem nie zgodzić się z tym, że jest ze mną coraz gorzej – bo przecież się starzeję. Powiedziałem NIE ! odnalazłem błędy jakie popełniałem, które doprowadziły mnie do takiego stanu i staram się je eliminować. Jest to ciągły proces – ale jak się raz wejdzie na tę ścieżkę – odwrotu nie ma. Mi się udało, to Tobie też się uda.

Organizm błyskawicznie zacznie oddawać nam dobro – za dobro które mu wyświadczamy. Będziemy coraz bardziej sprawni, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Czy tak się da?

Sport ma swoje zalety, pozostaje teraz jeszcze ta kwestia wieku…

Kondycję mam zdecydowanie lepszą, niż gdy miałem 15 czy 20 lat. Biegam dalej, szybciej, z większym luzem. Wyglądam lepiej niż 10 lat temu. Powiem więcej, tak jest ze wszystkim, nie tylko z bieganiem. Jakikolwiek sport wybierzesz czy inną aktywność – to również zadziała. Możesz być lepszy niż kiedyś – to tylko kwestia podejścia i przekonania samego siebie, że potrafisz.

Wiek to stan umysłu?

Tak, jest to prawda. Można ciągle sobie wmawiać, „jestem stary, dlatego tyję, dlatego mam zadyszkę, dlatego źle się czuję… itp. itd.” i wiesz co? MASZ RACJĘ ! ciągle sobie to wmawiasz, to tak się dzieje, nasza podświadomość tak nami kieruje – by zadziało się to, o czym ciągle myślimy. Jak zaczniemy powtarzać sobie, że jest dobrze, że dobrze się czujemy, że mamy siłę, że nasze ciało wygląda coraz lepiej – do tego zaczniemy regularnie ćwiczyć, to tak zacznie się dziać. Noe ma w tym żadnej magii, zwykła fizyka: działanie budzi reakcję. Musimy uwierzyć w nasze możliwości i zacząć działać.

Sport to nie wszystko

Nie tylko o sport tu chodzi – ale o inne sfery życia również. Są osoby które dopiero na emeryturze uczą się języków obcych – bo pamięć nie ta? Nie, pamięć również podlega działaniu podświadomości i jeżeli jej nie ćwiczysz, nie używasz – zanika. Sokrates nauczył się grać na instrumentach muzycznych w wieku 80lat, Michał Anioł też po 80tce tworzył swe najlepsze malowidła a Goethe ukończył Fausta.  To nie jedyne przykłady, gdy największe dzieła wielkich twórców powstawały gdy oni byli grubo po 70, 80 czy nawet 90tce! Więc nie wmawiamy sobie starości i tego że nic nas już nie czeka mając te 30,40,50 czy 60lat!

Czy jesteśmy za starzy na to wszystko? Jeżeli wierzymy że tak – to tak jest, dlatego zachęcam, przestań wierzyć w głupoty i weź się w garść.

Ludzie nawet po siedemdziesiątce zaczynają biegać – i co? I po kilku latach odpowiedniego treningu i wiary w siebie, są w stanie przebiec maraton (42km 195m). Czy Ty w wieku 30, 40 czy 50 lat jesteś w stanie to zrobić? Czy myślisz że już dla Ciebie za późno? A może powiedz nie… i zacznij od dziś.

Pamiętaj, że żałujemy tylko tego, czego nie zrobiliśmy.

Zacznijmy więc od dzisiaj: